യാത്ര അനിവാര്യമായിരുന്നു..! ഇര തേടിയുള്ള ഓരോ യാത്രകളും പുതിയ അനുഭവങ്ങളായി.. ഞാന് കണ്ട ദൃശ്യങ്ങള് പുതിയമുഖം തേടിയുള്ളവരുടെ പരക്കംപാച്ചിലായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പരസ്പരം പരിചയമില്ലാത്ത ഈ കൂട്ടായ്മകളിലും ഒരാള് മറ്റൊരാള്ക്ക് സഹായകമാകുമെന്ന അറിയാതെവരുന്ന ആത്മവിശ്വാസം തന്നെയായിരുന്നു ഈ രാത്രിയിലും കൂടെ സഞ്ചരിക്കാന് എന്നെ പ്രാപ്തനാക്കിയത് .പുലര്ച്ചെ വീടെത്തുമ്പോള് നാളെയുടെ യാത്രകള് കണക്കുകൂട്ടി , കിട്ടുന്ന രണ്ടു മണിക്കൂര് ഉറക്കം വരെ കൈവിട്ടത് ഓര്മകളായി കൂടെ നില്ക്കട്ടെ..! എനിക്ക് ഉറങ്ങണം.! സുഖമായി..! കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കൂട്ടക്കരച്ചിലുകള് ഈ പുലര് വേളയിലെങ്കിലും ഇല്ലാതിരുന്നതു അമ്മയുടെ മിടുക്കായി കരുതി അവളും സമാധാനിക്കട്ടെ..! ഞാന് ഉറങ്ങുകയാണ്..! ആകുലതകളുടെയും നൊമ്പരങ്ങളുടെയും കഥകള് പറയുന്ന മനസ്സുകള് എന്നെ കണ്ടു പഠിക്കട്ടെ......! ഞാന് ഉറങ്ങുകയാണ്..!
No comments:
Post a Comment